آشنایی با آنژیوکت

آشنایی با آنژیوکت:

آنژیوکت یا کاتتر عروق محیطی یک کاتتر کوچک و قابل انعطاف است که در داخل عروق محیطی بیمار جهت تزریق وریدی و مایع درمانی قرار داده می‌شود. پس از قرار دادن آنژیوکت نیز می‌توان برای گرفتن خون از آن استفاده کرد.

آنژیوکت به وسیله سوزنی که دارد وارد ورید بیمار می‌شود، قبل از استفاده از انژیوکت،محل مورد نظر را باید عاری از میکروب و باکتری کرد که این عمل بوسیله پد های الکلی انجام میگیرد.زمانی که کاتتر در ورید بیمار قرار گرفت نیدل از آنژیوکت خارج می‌شود و کاتتر در رگ بیمار باقی می‌ماند سپس با استفاده از یک چسب ضد حساسیت روی پوست بیمار محکم می‌شود.

آنژیوکت‌های جدید به شکلی ساخته شده‌اند که از نیدل‌استیک جلوگیری می‌کنند.

از آنژیوکت‌ها بیشتر برای دسترسی عروقی استفاده می‌شود. از این وسیله برای بیماران قبل از جراحی یا در اتاق‌های اورژانس استفاده می‌شود، همچنین در بعضی موارد رادیوگرافی که از ماده حاجب استفاده می‌شود آنژیوکت برای بیمار تعبیه می‌شود.

آنژیوکت معمولاً بر روی وریدهای دست یا بازو بیمار قرار داده می‌شود، آنژیوکت با کاتتر سیاهرگ مرکزی متفاوت است زیرا کاتتر سیاهرگ مرکزی در ورید مرکزی (معمولاً سیاهرگ ژوگولار داخلی بر روی گردن یا سیاهرگ زیرترقوه‌ای در بالای قفسه سینه) تعبیه می‌شود اما آنژیوکت در وریدهای محیطی یا جهت دسترسی شریانی بر روی شریان محیطی بیمار قرار داده می‌شود.

برای کودکان با استفاده از ژل بی‌حس‌کننده موضعی (مانند لیدوکائین) پوستِ ناحیه‌ای که قرار است آنژیوکت در آن قرار داده شود را بی‌حس کرده سپس آنژیوکت را قرار می‌دهند.

اجزاء آنژیوکت استاندارد:

۱. یک کاتتر که از اجزای زیر تشکیل شده‌است: a- بخش پلاستیکی که در داخل ورید قرار می‌گیرد. b- بال آنژیوکت که برای گرفتن در دست و فیکس کردن آنژیوکت بر روی دست استفاده می‌شود. c- دریچه تزریق آنژیوکت (تزریق دارو از طریق سرنگ) d- محل اتصال ست سرم یا لاین تزریق

عوارض:

انژیوکت هم مانند بسیاری از تجهیزات پزشکی دیگر دارای عوارض ناخواسته است.قرار دادن آنژیوکت در ورید دردناک است که می‌تواند موجب اضطراب و استرس شود. استفاده از بی‌حس‌کننده موضعی قبل از وارد کردن آنژیوکت موجب کاسته شدن درد در بیمار می‌شود. عفونت، پاره شدن قسمتی از رگ و نشت دارو یا سرم، آمبولی هوا یا خونریزی که می‌تواند موجب هماتوم شود جزئی از عوارض آنژیوکت هستند.

به دلیل ریسک عفونت در محل آنژیوکت،میبایست که کاتتر هر ۹۶ ساعت تعویض شود.اگرچه کاتتر وضعیت خوبی داشته باشد نباید مدت بیشتری از آنچه لازم است در رگ باشد. نیاز به تعویض کاتتر به صورت روتین مورد بحث و اختلاف است. مدیریت کردن درست آنژیوکت می‌تواند موجب کاسته شدن از بروز عوارض ناخواسته شود.

انواع آنژیوکت:

در ادامه میتوانید جدول انواع آنژیوکت را بر اساس رنگ و گیج مشاهده فرمایید: